zaterdag 23 november 2019



Rijgeschikt

Nee, zei de keuringsarts, ik doe het liever niet digitaal, want er gaat zo ontzettend veel mis bij het CBR. Ik geef je een verklaring op papier en die kun je het best zelf afgeven op het dichtstbijzijnde kantoor van het CBR. Dan weet jij in elk geval dat het in bezit van het CBR is.
Zo gezegd, zo gedaan, half april van dit jaar. Mijn rijbewijs zal pas in december verlopen, mij kan niets gebeuren, hoe groot ook de achterstanden bij het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen, dacht ik.
Zeven maanden later, half november, en nog maar één maand te gaan, sloeg de twijfel toe. Zeven maanden, is dat niet wat erg lang om een enveloppe te openen en in één oogopslag te zien dat de keuringsarts mij helemaal oké heeft bevonden? Zou mij dan ook treffen wat zoveel anderen inmiddels overkomt? Ik die zo slim was geweest om acht maanden tevoren actie te ondernemen?
Ik besloot opnieuw slim te zijn: gewoon de klantenservice van het CBR bellen en met veel tact en begrip iedereen voor me innemen. Ik ben vast de enige die dat doet want er staat klip en klaar dat een telefoontje naar de helpdesk 90 (negentig!) cent per minuut kost! Iedereen die ooit een overheidsdienst heeft gebeld en weet heeft van de worsteling met het keuzemenu, van de hoeveelheid ‘wachtenden voor u’ en van de eindeloos herhaalde muziek op het moment dat je denkt aan de beurt te zijn, laat het wel uit zijn hoofd om de klantenservice van het CBR te bellen, toch? 
Helemaal verkeerd gedacht!  Ze zijn heel aardig en heel begripvol daar bij het CBR!  In no time weet een allervriendelijkste dame mij na het onvermijdelijke mag ik uw naam, geboortedatum, postcode, nummer te vertellen dat ‘het keuringsverslag door ons is ontvangen!’  O zo, dat heb ik intussen bereikt, denk ik.  En als ik vraag hoelang het nog zal duren voor ik daarop een reactie zal ontvangen, zegt ze klip en klaar dat ik tussen nu en half december een bericht zal ontvangen. En mocht dat niet het geval zijn dan moet ik na 13 december beslist even telefonisch contact opnemen. (Ja, en weer 90 cent per minuut denk ik, maar dat zeg ik niet, in plaats daarvan bedank ik haar voor haar heldere en adequate reactie. Dat vindt ze fijn om te horen. En dan vraag ik nog even met wie ik nu gesproken heb. Heel slim, altijd doen bij een helpdesk!). Luttele seconden later wensen ‘Jasmine van de afdeling rijgeschiktheid’ en ondergetekende elkaar een prettige voortzetting van deze dag.
Toeval of niet: vijf dagen later ligt er een brief van het CBR op de deurmat: ik ben rijgeschikt voor personenauto, bestelauto, driewielers, aanhangwagen en als extra toetje: voor tractor!
Toeval, zegt u? Nee hoor, ik ben er heilig van overtuigd dat ‘Jasmine van de afdeling rijgeschiktheid’ me dank zij mijn vriendelijkheid en onze wederzijdse click bovenop de stapel heeft gelegd. En ook die tractor heb ik, zeker weten, aan haar te danken!
En nu maar hopen dat de boeren weer snel besluiten tot een rit naar het Malieveld!

P.S. de naam Jasmine is gefingeerd

woensdag 6 november 2019


Met BAM, slimme meters, wat kan ik voor u doen?
Ik wil graag een afspraak maken voor het vervangen van de meters.
Dat kan meneer, het kan ook via de website dan kunt u …
Ja dat weet ik, maar ik doe het liever even per telefoon.
Dan moet ik even een paar vragen stellen, mag ik uw naam?
Mijn naam is Beltman .
En uw voorletter meneer Eltman?
nee, Beltman, niet Eltman maar Beltman met een B.
Goed meneer Beltsman, en uw voorletter?
Nee geen Beltsman maar Beltman, zonder S in het midden. Dus B E L T en dan man.
Moment, ik noteer het even goed.
En uw voorletter, meneer Beltman?
G
Ja en nu moet ik nog vragen naar uw geboortedatum.
Die noteert ze in één keer goed. Dan het adres:
Burgemeester Brandtlaan 33
Wilt u het nog een keer zeggen?
Burgemeester Brandtlaan 33 
Burgemeester Randlaan  13 en uw postcode?
Nee mevrouw, niet Randlaan maar: Brandtlaan. En Brandt met d en t. Ik zal het voor u spellen.
 Dan heb ik Burgemeester Brandtlaan.
Ja dat is goed, en niet 13 maar 33
33 Zegt u?
Ja, 33
En uw postcode?  
Ik vrees opnieuw het ergste, maar ze herhaalt het in één keer goed.
Ze weet nu blijkbaar wat ze weten moet. Ze gaat nu kijken, zegt ze,  wanneer een monteur langs kan komen. We zijn het gauw eens: woensdagmorgen tussen 9.30 en 11.30 uur.
Die ochtend verplaatsen we de kinderstoel en de kist met speelgoed van de kleinkinderen teneinde de meterkast vrij toegankelijk te maken. Maar wie er komt: geen monteur.
De volgende ochtend opnieuw gebeld.
Onmiskenbaar dezelfde dame met dezelfde stem:
met BAM spreekt u, slimme meters.
Mag ik uw naam, dan kan ik in het planningrooster kijken.
Woensdagmorgen tussen 9.30 en 11.30 uur. (Haha, dat klopt in elk geval, denk ik.) En de monteur is niet geweest zegt u?
Nee, er is niemand  geweest en we hebben ook geen enkel bericht ontvangen.
Ik kan hier in het planningrooster niet zien waarom de monteur niet is gekomen, dus ik weet het ook niet.
Dat is jammer, maar ik wil nu graag een andere afspraak maken, kan dat?
Volgt een warrig verhaal dat iemand van het planningrooster niet aanwezig is, eindigend met de vraag of ik over een uurtje terug kan bellen, dan kan ze wel een afspraak maken.
Oké, dan bel ik tussen 11 en 11.30 uur, is dat goed?
Ja dat is goed. Volgt weer dat iemand van het rooster niet aanwezig is, maar ik onderbreek het.
Nog geen tien minuten later terwijl ik nog stoom afblaas naar mijn vrouw gaat de telefoon:
Met Viola van BAM, meneer Beltman, nu kan ik een afspraak maken. Ik weet ook niet waarom de monteur niet is gekomen.
Zegt u het maar, wanneer kunt u ons opnieuw inplannen?
Zonder enige hapering maken we een nieuwe afspraak.
Terwijl ik ophang hoor ik nog net iets over: onze excuus.  
Het is goed, Truus!            

 het adres en de naam Viola  zijn gefingeerd