Sic transit gloria mundi

Monnikenhuizen en de Wichard van Pontlaan, het is een afstand van niks. Kwestie van even oversteken door park Angerenstein.  En dat deed ik op een zondagmiddag, ongeveer veertig jaren geleden. Nog levendig zie ik voor me hoe de kleinste speler van het veld, ene Simon Tahamata, de toeschouwers in verrukking bracht. Hij was heel behendig met de bal en vliegensvlug. Keer op keer wist hij zijn tegenstanders te passeren. En toen was daar zijn doelpunt. Zijn eerste doelpunt voor Ajax. In verrukking rende hij in één lange rush langs de zijlijn van het veld terug. De langste speler van het veld, doelman Piet Schrijvers kwam hem tegemoet, zijn armen wijd gespreid. Nog zie ik hoe kleine Simon hoog opsprong tegen de machtige gestalte van zijn keeper.  Het hele Ajax team verdrong zich rond de kleine knuffel in de armen van de machtige reus.  Het was mijn eerste en tevens laatste bezoek aan Vitesse op Monnikenhuizen, een paar jaren later verhuisde de ploeg naar het Gelredome.
Vandaag lees ik in de krant het overlijdensbericht van Piet Schrijvers. Het blijkt dat hij De Beer van De Meern werd genoemd. Ajax speelde nog op sportpark De Meern. De Johan Cruijff Arena bestond nog niet, evenmin als het Gelredome. De Beer van De Meern speelde maar liefst 600 competitieduels en 40 interlands. Ook Simon speelde meermalen in Oranje en groeide uit tot rolmodel voor Molukkers in Nederland. Af en toe duikt zijn naam nog op in het nieuws. Telkens als dat gebeurt denk ik terug aan dat moment op Monnikenhuizen. 
Piet Schrijvers was ik vergeten, totdat ik vanmorgen zijn overlijdensbericht las. Hij blijkt nog een hele carrière gemaakt te hebben, getuige zijn bijnamen De Corpulente van Twente , de Bolle van Zwolle en Het Lek van PEC. Als trainer deed hij ook van zich spreken getuige De Kolos van Oss en De Flop van TOP. 
Sic transit gloria mundi, zeiden de ouden.
Maar dan de Queen in het Verenigd Koninkrijk, die is nog lang niet verdwenen, vergaan of vergeten. We zullen nog vaak over haar horen. Het begon vanmorgen al, getuige dit gesprek tussen een moeder en haar kind dat iets had opgevangen uit de wereld van de grote mensen:
-Kind: mama, waar is de Queen nu?
-Moeder: de Queen is in de hemel.
-kind: waar is de hemel?
-Moeder: de hemel is een onbekende plek
 want anders krijgt ze meteen weer journalisten in haar nek.