De geboorte van een kerel

Donaldje groeide voorspoedig op.

Het was een welgesteld ondernemersgezin.

Volop kansen, nooit heeft hij gebrek gekend.

Maar Donald was een beetje sullig: lange armen,

knokige knieën, en niet zo sportief.

Werd op school bij teamsporten altijd pas laat gekozen.

Hij was veertien/vijftien jaar toen het gebeurde:

Bij een wedstrijdje ‘eigen naam plassen’ kwam hij niet verder dan D O N A L

‘Hi Ha Ha, Donald kan niet Donald plassen’, klonk het.

Dat nooit meer, moet hij hebben gedacht.

Ik zal jullie krijgen, jullie allemaal!

Hij dronk en dronk, hield zijn plas op totdat hij niet meer kon

En toen… en toen…plaste hij zijn voor- én achternaam !

Dat was de geboorte van Donald, als echte kerel!

Nooit meer twijfelde hij aan zichzelf.
Voor niemand deed hij meer onder,

Hij bouwde zich een toren in New York,

Spande Poetin voor zijn kar

En tekent bij decreet: mijn wil is wet!