Kijk naar die ronding! 

Buiten alle proporties vond ik het. Ze hadden toch verloren? Er zou toch een wonder moeten gebeuren als ze het zouden overleven daar in dat grote Bernabéu stadion? Voor mij was het duidelijk. Wonderen gebeuren niet.  Hier niet en nergens niet, toch? Van wonderen mag je dromen, en genieten, maar daarna graag weer met beide voeten aan de grond.
Ik vond het dan ook ongepast dat er in de weken voorafgaand aan hun reisje naar Madrid zoveel aandacht werd besteed aan de Amsterdamse lefgozertjes. Oké, ik weet wel dat  de redacties van de talkshows bij voorkeur rondneuzen op de grachtengordel en omgeving. Maar toch, doe een beetje gewoon zeg! PSV heeft fantastische wedstrijden gespeeld in de Champions Leaque, daar hoor ik ze niet meer over. En de voetbalbond heeft er geen seconde aan gedacht om ze een vrije zondag te schenken in voorbereiding op een Europese wedstrijd. Maar nu het Ajax gold was niets te gek. De Amsterdammers kregen pardoes een vrije zondag ter voorbereiding op hun bij voorbaat kansloze missie in Madrid. Dat PEC Zwolle – mijn PEC Zwolle !! – daarmee ernstig gedupeerd werd, was van geen belang, vond de bond. Ik had er de pest over in. Van nature ben ik al niet zo van Ajax, maar nu helemaal niet meer. Het had maar een haar gescheeld of ik had helemaal niet gekeken. En dan had ik haar gemist! De ronding van de bal, ik kan er nog niet over uit!

Toegegeven, de jonkies speelden subliem. Ze dartelden over het veld, maakten de prachtigste passeerbewegingen en konden elkaar bijna blindelings vinden. In een flow vlinderden ze over de mat in het grote Bernabéu. Ook ik werd enthousiast. Helemaal toen een van de jochies, ik weet zijn naam niet want ik ben niet zo van Ajax, op even onbegrijpelijke als snelle manier de bal wist binnen te houden en nog voor te geven ook.  ‘Góóóóóóal !!  3 – 0 voor AJAX!!’

En toen gebeurde het. Herhaling, de video-scheidsrechter (de VAR in het jargon) – stilte – nog een herhaling, en nog een. De verslaggever legt uit, het gaat om de ronding, de ronding van de bal. Kijk naar die ronding! Heel Nederland keek, van alle kanten werd ze begluurd, de ronding van de bal. Ook ik deed dat. Ik betrapte me dat ik op het puntje van mijn stoel zat, nooit eerder heb ik zo een ronding van alle zijden begluurd. En maar genieten!

De rest van de wedstrijd verliep zoals bekend. Het hoogtepunt was geweest, Bernabéu sidderde nog na, het Ajax-vak het langst.

In de huiskamer keken we elkaar aan, we hadden allebei genoten.

In het reclameblok erna passeerden – waarschijnlijk niet geheel toevallig – vluchtig nog enkele rondingen, maar bij uitblijven van herhalingen waren die gauw vergeten. Maar die ene, ik hoef mijn ogen maar te sluiten en ik zie haar nog voor me.