Dat liet Leendert niet over zijn kam gaan! 

Ik loop langs de overslagloods van Van Gend & Loos uit Tiel. Zoals altijd als ik daar loop denk ik onwillekeurig aan Jan en Maria. Het is 1796 als Jan van Gend trouwt met Maria Loos. Hij is koetsier en zij drijft hotel De Kroon in Antwerpen . Aha, denkt u, en zo is het gekomen! Inderdaad, zo is het gekomen. Van het een kwam het ander, langzaam werd Van Gend & Loos een bekende verschijning op de wegen. Wel helemaal van Amsterdam tot Parijs. Personenvervoer werd goederenvervoer, de trein werd van concurrent tot bondgenoot, paarden werden ingewisseld voor automobielen. Een lange geschiedenis van samenwerken en fuseren uiteindelijk uitmondend in overname door DHL zal ik de lezer besparen. Wat mij veel meer interesseert is het zinken vogeltje dat prijkt op de dakgoot aan de smalle achterzijde van het gebouw. Je ziet het alleen als je de loods benadert vanuit de richting van onze smederij. Er is nauwelijks een bezoeker die het opmerkt (net als de poes in de dakgoot van de gebouwen uit de Jordaan.) Het verhaal gaat dat bouwlieden tijdens de herbouw in ons museum in 2007 de vrouwelijke toezichthouder eens wilden testen. Een vrouw in de bouw, dat levert geheid spanning, toch? Zou ze hem opmerken en er iets over durven zeggen? Haar reactie ken ik niet, maar in elk geval is dit grapje van een zinkwerker bewaard gebleven en het levert ons rondleiders steeds weer een aardige anekdote. ‘Dus het gebouw is niet authentiek?’,reageert dan soms een bezoeker. ‘Tja’, zeg ik dan, ‘wat is authentiek?  Kijk het gebouw in Tiel zat toen het werd overgenomen helemaal onder de graffiti. Mochten we die graffiti wel of niet verwijderen? En we hebben ook niet alles uit Tiel hier kunnen plaatsen. Dus niet authentiek?’ En zo geraak ik dan spelenderwijs in een werkcollege museologie. Als de groep de discussie echt oppakt dan verwijs ik graag naar een boek (van Jan Vaessen) in de winkel. Ook rondleiders moeten immers bijdragen aan een batig saldo !

Authentiek is in elk geval wel het roet van de oude stoomlocomotieven onder de overkapping dat heel bewust niet verwijderd is. En ook de keien zijn een authentiek deel van de kinderkopjesbestrating uit Tiel, er is zelfs extra €10,- voor die keien betaald terwijl we hele loods voor slechts één euro verwierven!  Het vervoer naar de Saksen Weimarkazerne zal DHL wel voor haar rekening hebben genomen, maar dat weet ik niet zeker. Die Saksen Weimar als tijdelijke opslag vormt een verhaal apart. De conservator, Leendert v P., vertelde onlangs hoe hij eens naar de kazerne fietste om te zien hoe Van Gend & Loos erbij lag en tot zijn schrik ontdekte dat ondernemende jongetjes van een gedeelte van de planken van het afdak een fraaie boomhut hadden getimmerd !!  Dat liet hij natuurlijk niet over zijn kam gaan. Als een heuse detective speurde hij rond tot zijn conservatorsoog onder de bomen een airmailspas van een van de daders ontwaarde! En zo is het dank zij de gedrevenheid en het speurderswerk van onze Leendert toch nog goed gekomen met de loods van Van Gend & Loos !

Jan en Maria hebben van dit alles geen weet, ze wisten waarschijnlijk niet eens waar Tiel ligt en van een openluchtmuseum hebben ze al helemaal nooit kunnen dromen.