Wonderlijke gebeurtenissen in het openluchtmuseum

Het gebeurde in die dagen toen Mark Rutte minister-president was van Nederland, Willem Bijleveld directeur van het Openluchtmuseum en Suzanne en Anneke landvoogdessen van de rondleiders, dat de engel Gabriel naar Beuningen gelegen een weinig boven de spreng, werd gezonden naar een meisje dat Maria heette.

Gabriel ging het boerderijtje binnen en zei: gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.

Maria schrok hevig, maar de engel sprak tot haar:

Vrees niet, God heeft je zijn gunst geschonken.

Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. Staande in het schemerduister van het boerderijtje  vroeg Maria aan de engel:

Hoe zal dit geschieden daar ik geen man beken?

De engel antwoordde:

De Heilige Geest zal op je neerdalen  enz. enz.

En zie, je bloedverwant Elisabeth in het waldhuisje uit het Friese Damwoude heeft in haar ouderdom ook een zoon ontvangen, ze is in haar zesde maand want bij God is niets onmogelijk.

Toen sprak Maria , staande op de keitjesvloer tussen de bedstee en de vuurplaats in alle ernst de gevleugelde woorden:

Zie, de dienstmaagd des heren, mij geschiedde naar uw woord

Enige dagen later spoedde zij zich over de stuwdam naar het armetierige waldhuisje . De vrouwen begroetten elkaar en even later klonk het sindsdien bekende lied:

Mijn ziel prijst groot de heer!

Machtigen haalt hij neer van hun tronen

en hij verheft de geringen.

enz. enz.

Maria bleef ongeveer drie maanden in het waldhuisje, toen ging ze terug naar Beuningen.

Een half jaar later verscheen er een besluit van de minister president om een volkstelling te houden.

Allen gingen op reis om zich aan te geven in de stad van herkomst

En omdat Jozef uit het huis en het geslacht van David was, vertrok hij uit Beuningen boven de spreng, naar het boerderijtje uit Vierhouten om zich te melden, met Maria, die hoogzwanger was.

Terwijl ze daar aankwamen brak de dag van haar bevalling aan.

Ze baarde haar eerstgeborene in een nabijgelegen schaapskooi uit Ederveen, wikkelde hem in doeken, en legde hem in een kribbe, want in de herbergen was geen plaats voor hen.

Niet ver daarvandaan, op de Grote Weide, brachten herders de nacht door in het veld.  Opeens verscheen er een engel bij hen, en – zoals Dick Bruna schreef - nóg een, en nóg een, en nóg een, tot heel de lucht vol was van engelen.

En ze zongen: Eer zij God in de hoge en op aarde vrede aan alle vluchtelingen en allen die hen opvangen!

En de herders op de Grote Weide zeiden tot elkaar: Kom laat ons naar Vierhouten gaan en zien wat er gebeurd is.

Ze vonden achter in de schaapskooi Maria en Jozef met het kindje dat in de kribbe lag.

Ze vertelden wat er was gebeurd. Maria glimlachte vermoeid en overwoog alles in haar hart.

Later kwamen er wijzen bij het administratiegebouw. Ze vroegen : waar is de nieuwgeboren koning, we hebben zijn ster gezien en zijn gekomen om hem eer te bewijzen.

De directie stuurde hen naar Vierhouten met de woorden: stel een nauwkeurig onderzoek in en bericht ons zodra u het kind gevonden hebt. Dan zullen ook wij het eer bewijzen.

De wijzen gingen heen, en zie: de ster die ze in het oosten hadden gezien ging weer voor hen uit, totdat ze kwam boven de plaats waar het kind was, daar bleef ze staan.

Toen ze de schaapskooi waren binnengetreden, vonden ze het Kind met Maria , ze knielden neer en aanbaden het.

Ze boden geschenken aan: goud, wierook en een ipad ! 

Daarna, in een droom gewaarschuwd niet opnieuw naar het administratiegebouw te gaan, verlieten ze het Nom via een andere uitgang.

Toen ze waren heengegaan verscheen een engel in een droom aan Jozef en sprak: sta op, neem het kind en zijn moeder en vlucht naar de boerderij uit Beerta, en blijf daar tot ik het u zeggen zal.

Hij stond op, en vluchtte midden in de nacht, met Maria en het kind gezeten op een ezel, naar Beerta, gelegen in de uiterste hoek van het museum.

Jaren later toen de bevolking van het administratiegebouw had plaatsgemaakt voor vluchtelingen en ontheemden keerden naar Beuningen terug. Jezus groeide er op in het tot een timmerij verbouwde boerderijtje, gelegen een weinig boven de spreng.