Het is bijna zo ver.

Morgen komt hij. De stoomboot is al onderweg, dat moet wel, vol met Zwarte Pieten en met veel pakketjes. Het hele land is in rep en roer, en ook wij werden ietwat onrustig. Wel of geen roetvegen, wel of geen blokkerende Friezen dan wel - Pieten, wel of geen gerechtelijke verboden?  Stijf van de zenuwen en de spanning sprongen wij in de auto om even aan iets anders te denken. Naar het noorden gingen we, naar de grensstreken van Friesland, Groningen en Drenthe. Daar zou het rustig zijn, ver van de Zaanstreek en van andere brandhaarden.  We werden niet teleurgesteld. Hoe verder naar het noorden hoe frisser de lucht en hoe aangenamer de zon. In de buurt van Hogeveen stond een bord langs de snelweg. Ik las: ‘kuiertocht met midwinterhoorns’! Heel verfrissend! Daar is echt helemaal niks mee mis. Dat heeft niets van doen met onderdrukking van wat of wie dan dan ook. Alhoewel, midwinterhoorns zijn ook wel als  Whats App avant la lettre gebruikt om roomsen te beschermen tegen onverdraagzame calvinisten en naar men zegt ook wel tegen de aanwezigheid van Duitse onderdrukkers. Maar goed, in Drenthe durven ze het aan om frank en vrij een kuiertocht met winterhoorns te houden. En even verder in de buurt van Assen volop borden langs de weg om de intocht van Sint aan te kondigen! Gewoon, open en bloot langs de weg: ‘zaterdag 17 nov. intocht van Sinterklaas.’ En een foto erbij van een hartstikke witte sinterklaas!  Dat dat kan in ons land, anno nu, verfrissend om te zien!

Die nuchtere Drenten zijn voor de duvel niet bang, een eindje verderop in het gehucht Veenhuizen kwamen we ogen te kort. De huizen tonen daar nog probleemloos en ongegeneerd hoge idealen van weleer. Niks geen ‘Villa Veldzicht’ of ‘Mooiland’, maar veelzeggende leuzen als: Een van Zin, Verdraagzaamheid, Bitter en Zoet, jazelfs Orde en Tucht zagen we. Ik geloof dat het langs de Weg naar Weldadigheid was. De huizen waar eens  paupers en bedelaars te werk gesteld werden dragen nog de idealen van volksverheffing: Opvoeding, Ontwikkeling, Helpt Elkaar, ja zelfs Arbeid en Bid.  Elk ander huis draagt een ander motto. Het werd een grote verrassingstocht voor ons, we speurden de gevels van de huizen af en genoten ervan zoals kinderen reikhalzend reiken naar pepernoten in de hand van Zwarte Piet.
De moraal van dit verhaal:
volg aandachtig de waan van de dag maar breng ook af en toe een bezoek aan het nuchtere Drenthe.