Gloria in Excelsis

We moeten van de kolen af, en van de olie, en van het gas, en rap ook!  Kijk naar de lijstjes met die schattige kleinkinderen boven de keukentafel of naast de schouw. Die gun je toch ook nog een wereld om in te leven!

 Van fossiel naar duurzaam, maar kan het wel?  Natuurlijk wel, zegt iemand als Jan Terlouw, kijk naar de zon, er is plenty energie, in overvloed zelfs! Als kernfysicus en als politicus weet hij heel goed waar hij het over heeft. We kunnen zoveel zegt hij, we racen van hot naar haar over de wereld, met onze laptop op schoot communiceren we probleemloos met alle werelddelen, we schieten mensen naar de maan en wat al niet? We willen te veel en te snel? Hij wil er niet van horen. Toen we de gasbel hadden ontdekt konden we toch ook heel Nederland in drie jaar tijd aansluiten op het gas? We hebben knowhow zat, zegt de eminence grise, als we willen kunnen we omschakelen, kunnen we ook  ‘Parijs’ halen en een leefbare wereld nalaten aan toekomstige geslachten. Of we het kunnen is geen vraag, of we het willen, dát is de vraag.

Ik denk dat hij gelijk heeft, maar ik ben niet optimistisch. Ik merk dat  somberheid zich van mij meester maakt, vaker dan vroeger.  Dan voel ik me wegzakken en kom ik tot niets, als ware ik een homo lamlendicus. Maar dat ben ik niet, vroeger niet en nu niet! Ik nam mijn rol in de huishouding omdat ik vond dat dat moest. Dus poetste ik de badkamer terwijl ik sublimerend een ‘Gloria in excelsis Deo ’ door het huis liet galmen, en trok per openbaar vervoer en vouwfiets door het halve land. Ik was strijdbaar en vol élan.
Maar nu is er Covid19, lockdown, blijf in uw kot, avondklok en wat al niet! Alles ligt stil, en stil, en stil. En mensen hunkeren naar het oude normaal, terwijl als er één ding niet moet, dan is het wel dat vroegere normaal! Dus hunker ik naar een vaccin en dan en dan… ga ik meedoen aan die golf van initiatieven die overal opborrelt in de richting van een nieuw normaal, een duurzaam normaal, voor de wereld van onze kleinkinderen.  
                                                   
                                                    Gloria in excelsis!