OUD (?)

Ondanks alle verzoeken om niet onnodig naar het buitenland te gaan, doe ik toch een poging. Over een paar dagen is onze zoon jarig en we willen graag dat ons presentje op tijd bij hem wordt afgeleverd. Dat lukt alleen als ik even naar het postkantoor in Elten rij, want een verzending via onze KPN doet er een aantal dagen langer over, zo weet ik inmiddels uit ervaring. Enigszins onzeker over mogelijke konsekwenties van mijn grensoverschrijdend gedrag stap ik in de auto.
Al bij knooppunt Velperbroek word ik getroffen door een gele zee van bloeiend koolzaad.  Yes, spring is in the air! Dat wist ik natuurlijk  al wel, de grote magnolia in onze tuin staat nota bene al een maand in bloei. Vanwege de lage temperaturen van dit voorjaar vergeten de bloembladen blijkbaar af te vallen. En de tulpen staan van de weeromstuit al dagen lang geel en rood te aarzelen: zullen we wel of zullen we niet opengaan? Bij het koolzaad geen spoor van twijfel, ook niet aan de Duitse kant van de grens: de bermen kleuren overvloedig geel. Prachtig vind ik dat.
Het doet me het ontluisterend geschreeuw van ene Geert in Den Haag  - ‘achter de tralies moeten ze, allemaal, die maffiabende’ – even vergeten. En het gebrek aan dualisme, waar heb ik het toch eerder gehoord: geen dichtgetimmerd regeerakkoord, alleen een akkoord op hoofdlijnen, en de rest overlaten aan het gesprek tussen kabinet en kamer in volledige transparantie.  Was het niet bij de vorming van het kabinetten Balkenende? Of was het bij Kok? Het is toen niet gelukt en het zal ook nu niet lukken.
Evenals de opnieuw opkomende roep om een verlengde brugperiode voorafgaand aan een definitieve keuze tussen praktijkgericht dan wel meer theoretisch onderwijs. Ik geloof er niets van. Al 40 jaar geleden lukte het Van Kemenade niet, het zal ook nu niet lukken. Iedereen is voor gelijke kansen voor alle kinderen, maar tegelijkertijd sturen bijna alle hoger opgeleide ouders hun kinderen als het maar enigszins kan naar een categoriale school en niet naar een zogenaamde brede school.
Alsof het zo moet zijn hoor ik op weg terug naar de grens het liedje als je voor een dubbeltje geboren bent van Louis Davids. Zeker, het liedje is van voor mijn tijd, maar toch: steeds frequenter bekruipt me het gevoel ‘waar heb ik dat eerder gehoord?’  
‘En, gelukt?, vraagt mijn vrouw als ik binnen kom. ‘Ja, maar het kost ons wel 75 euro extra’zeg ik zo verontwaardigd mogelijk. Even schrikt ze, maar dan doorziet me. Dat krijg je als je zo oud bent als wij. Laatst nog sprak ik met iemand over de val van de muur. Het duurde even voor ik me realiseerde dat dat ongeveer prehistorie is…