Hoeveel gaat me dit kosten?

Met mijn hoofd vol gedachten, beelden en herinneringen aan flarden van gesprekken ga ik huiswaarts. Het is midden augustus 2013, een prachtige zomerdag. Ik heb een gezelschap uit Tilburg rondgeleid in het openluchtmuseum. Van de Zonnebloem waren ze. De Zonnebloem dat zijn meestal wat oudere, degelijk rooms katholiek opgevoede moeders, de kinderen de deur uit, maar nog vitaal en vooral erg sociaal. De ruggengraat van het dorp of de parochie zullen we maar zeggen, in elk geval goud waard. Ze doen veel bezoekwerk aan zieken en ouderen. Eenmaal jaarlijks mag dat wel beloond worden met een gezamenlijk uitje. Ik heb al meermalen het genoegen gehad zo’n groep rond te leiden.

In het Amsterdams café druk ik op de button van Tante Leen en even later op  die van Willy Alberti.  Het kan niet mis natuurlijk: de hele groep zingt en deint uit volle borst. De sfeer zit er goed in. Vervolgens leid ik ze langs een portret van Aletta Jacobs. Even uitleg. Ja dat is toch wel aardig van het museum dat ze haar zo een ereplaats geven. Toegegeven, met zo’n groep is het voor een rondleider makkelijk scoren. Zij hun uitje en ik mijn ego als rondleider, denk ik dan maar.

In de tram verlies ik ze een beetje, maar de tuinkabouters bij Dingenliefde zijn altijd behulpzaam om de groep weer bij de les, c.q. de rondleider te krijgen, want waarom staan die tuinkabouters nou hier?

Bij de wijkzuster (met solex) en het kruisgebouw komen de verhalen vanzelf. In het huisje uit de zestiger jaren: het rotan, de weckflessen, het oranje, het macramé, de babykamer: leuk om daar met deze groep rond te lopen. Je hoeft maar één vraagje op te werpen of de verhalen barsten los. Witte-ge-nog-zus en witte-ge-nog-zo?

Goed, ik zit dus in de auto met een hoofd vol gedachten, ik betrap me erop dat de tulpen uit Amsterdam door de auto schallen. En dan plotseling, op de tweede rotonde in Rozendaal een lazerpistool op me gericht….

Meneer weet u hoe hard u reed?   71 Kilometer dus, in de bebouwde kom.

Mag ik uw rijbewijs zien? Ik kan alleen het pasje van het museum tevoorschijn toveren. Dat is geen rijbewijs maar gevoegd bij mijn eerlijk voorkomen blijkbaar toch vertrouwenwekkend.

Hoeveel gaat me dit kosten?  De agente is de beroerdste niet, ze kan dat wel even voor me nazien:  151 Euro vermeerderd met 7 euro administratie …

Enkele weken later komt de bevestiging middels een acceptgiro. De dames uit Tilburg worden bedankt, heb ik een heel jaar voor noppes rondleidingen gegeven!

Eenmaal thuis begrijpt Marian – als ervaringsdeskundige – mijn gevoelens maar al te goed, maar ze kan enig leedvermaak toch niet helemaal verhullen.