Gooise Vrouwen 2

Een fietser wordt aangereden door een auto. De afloop is fataal. De film schetst het effect van dit ongeluk in twee verschillende milieus, zeg maar: upperclass en middenklasse. In de uitwerking zit tevens wat kritiek verscholen op de Italiaanse samenleving.

Zo ongeveer werd de film ‘il capitale umano’ aangekondigd. Nou dat leek me wel iets. Zullen we? Ja, zegt Marian, daar wil ik wel heen.

Wij dus op zaterdagavond naar het filmhuis. Na 20 minuten bekroop me een gevoel van: vind ik dit boeiend? Nee dus. Ik kijk opzij en lees hetzelfde in het gezicht naast me.

Na de film lopen we allebei met een kater naar de auto, de film had ons geen moment kunnen boeien.

‘Ik had misschien nog beter naar Gooise Vrouwen kunnen gaan’ laat ik me ontvallen. Nou, zegt Marian, dat zou jij eens moeten doen, dan snap je misschien iets van waar al die mensen zich aan vergapen, want jij kijkt nooit naar dat soort programma’s. Je zou eens naar die film toe moeten gaan.’

En zo meldden we ons de volgende avond in het filmhuis voor de film ‘Gooise Vrouwen 2’

‘Heeft u gereserveerd?’

‘Nee, maar dat hoeft toch ook niet?’

‘Jawel, maar u heeft geluk want er zijn een paar kaartjes niet afgehaald.’

De zaal zit bomvol. Ongeveer 200 mensen, voor 80% vrouwen tussen 35 en 45 jaar. Slechts enkele mannen.

Het moet gezegd, ik vond het boeiend. Een prachtig ruim wit huis met grote tuin, rijke goed geklede dames, mooie auto’s, aan geld geen gebrek. Er spelen wat relaties, er gaat iemand dood en overheersend: we zijn vriendinnen. Het geheel in een luchtig komische enscenering, zelfs de wijze waarop de as van de overleden bruidegom wordt uitgestrooid is luchtig komisch.

Aan deze – niet bestaande - droomwereld die eigenlijk nergens over gaat, vergapen zich dus meer dan een miljoen mensen, zonder dat er ook maar één seksscene aan te pas komt!

Dat kan dus: massavermaak zonder seks.

Maar wat me het meest bezig houdt is de rol van de zwarte man uit Afrika in de film. Hij eet aan de sjiek gedekte tafel rijst met zijn handen uit de pan! In de confectiewinkel wordt hij neergezet als een spierenbundel en tijdens de crematie steekt hij de rouwkrans in de fik om het boze oog dwars te zitten. Zelden heb ik zo’n rolbevestigende karikatuur gezien! De aanbeden vrouwen uit Het Gooi hebben het blijkbaar een goede grap gevonden om deze figuur te introduceren. En het moet gezegd: de en masse opgekomen vrouwen hebben er uitbundig om gelachen, zoals waarschijnlijk overal elders in het land, want de film is een kaskraker.

Wat een land om lief te hebben : we discussiëren over Zwarte Piet en we klappen en masse voor deze vondst van de Gooise Vrouwen…