Automatiek

Loopt een rondleider langs herberg De Hanekamp. Hij staat er eigenlijk helemaal verkeerd, daar in de bocht van de tramrails. Eigenlijk moet je 100 meter achter onze  herberg een gracht situeren, daar waar nu ongeveer Zeijen ligt. Zo was dat oorspronkelijk. Ik kan het weten want als jochie van zes/zeven jaar fietste ik op zondagmiddag soms - in het geniep - naar de stad. De stad, dat is in dit geval Zwolle. Ik had naast een smederij, die ik wel eens met mijn vader bezocht, een automatiek gezien met allerlei lekkers. Misschien wel de eerste automatiek in heel de stad, het moet ongeveer 1952 geweest zijn.
Snoeper als ik toen al was, had ik me goed de weg ingeprent zodat ik niet zou verdwalen. Ik moest dan nét voorbij De Hanekamp over de brug linksaf, via het oude Sophia-ziekenhuis (voor de protestanten) en bij een rotonde weer rechts. Dán was ik op de plaats van mijn begeerten… Met die rotonde wist ik nog geen raad. Ik fietste er heel voorzichtig tegen het verkeer in. Wist ik veel, bij ons in het dorp hadden we geen rotondes.
Gelukkig was de automatiek aangebracht in een portaal zodat ik niet zo gauw gezien kon worden. Want wat ik deed was wel een beetje zondig, mijn ouders zouden nooit toestemming hebben gegeven en bovendien geschiedde het met gestolen geld (ongeveer twee dubbeltjes)! Ik weet nog hoe bang ik was om gesnapt te worden. Maar nooit heeft iemand een idee gehad van wat ik tijdens zo’n uurtje afwezigheid uitspookte. Nooit eerder ook heb ik dit opgebiecht, zélfs niet tijdens de maandelijkse schoolbiecht (gedegen katholiek grootgebracht). Ik vertrouw er maar op dat mijn moeder nu van boven met een glimlach meeleest. 

Afijn, De Hanekamp staat dus ‘verkeerd’, maar toch ook weer niet helemaal, want gelukkig staat onze cafetaria in de buurt. En dat klopt dus weer wel. Alleen jammer dat onze cafetaria geen automatiek heeft. Het zou te mooi zijn om waar te zijn: kroketten van in ons museum gefokte en ter plekke op de ladder geslachte varkens. En nog van ‘n Nederlands ras ook! Wil je het nog authentieker? Een infopaneeltje dat vermeldt: “Het vlees in deze kroket..[etc]”. Eventueel nog een drukknop erbij: kun je ze ook nog horen knorren. Educatie in optima forma voor jongelui die denken dat het vlees in de supermarkt groeit: eerst een koe melken op het Kindererf en dan achter De Hanekamp een kroket met varkensgeluid.
Komen ze thuis, vraagt moeder: “En, hoe was het in het museum?”
“Mwooah, goed.”
 En even later, vanaf de bank: “Mam, wist jij dat? De melk komt uit de koe, de wol komt van het schaap en de kroketten komen uit het varken.”